بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط های آبی

با کمبود زمین های زراعی و از بین رفتن محصولات بوسیلة آفات استفاده از آفت کش هایی مانند آترازین افزایش یافته است. این علف کش به دلیل فشار بخار کم، نیمه عمر بالا و تحرک زیاد منجر به آلودگی اکوسیستم های گوناگون شده است. روش های فیزیکی و شیمیایی بسیاری برای حذف این علف کش از محیط های آبی و خاکی پیشنهاد گردیده، اما این روش ها دارای هزینه های بسیار و همراه با تولید محصولات جانبی سمی دیگری هستند. روش های بیولوژیکی به دلیل داشتن سیستم آنزیمی قادر به معدنی سازی کامل و استفاده از این علف کش به عنوان منبع کربن، نیتروژن و انرژی می باشند و از طرفی فیلترهای مستغرق باهواده به سبب ماهیت روش تصفیه شان کمک شایان توجهی در پایین آوردن هزینه ها نموده اند. به همین دلیل در مطالعۀ حاضر توانایی فیلتر بیولوژیکی مستغرق باهواده برای تجزیۀ آترازین از محیط های آبی در 4 سطح غلظت و 3 سطح زمان ماند هیدرولیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که حداکثر راندمان حذف آترازین و میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی محلول به ترتیب برابر97/9 و 98/3 درصد بود. همچنین نتایج حاکی از این مطلب بودند که مدل استور-کینکنن بر بارگذاری این بیوفیلتر با آترازین برازش بسیار خوبی دارد (99/0< r2). می توان دریافت که فیلتر مستغرق باهواده کارآیی بسیار خوبی در حذف مواد آلی و مواد سمی پایدار از خود نشان می دهد و تجزیة آترازین در فرآیند کومتابولیسم بسیار موفقیت آمیز بوده و اینگونه استنباط گردید که جمعیت میکروبی هوازی در تصفیۀ محیط های آبی آلوده به آترازین مؤثر می باشد.